To optymalny czas przyjęty w wielu nurtach psychoterapii. Sesja wymaga od psychoterapeuty uważnego podążania za pacjentem i dużego skupienia, dla pacjenta często wiąże się ona z przeżywaniem emocji i trudnymi wspomnieniami. Dłuży czas sesji będzie mniej efektywny i męczący dla obu stron. Pozostałe 10 minut jest przerwą dla psychoterapeuty przed kolejną sesją. To swego rodzaju zawodowe BHP, które pozwala zadbać o siebie jak i o kolejnego pacjenta.