„Musimy zrobić porządek w garażu.” „Musisz się wreszcie za to wziąć.” Trzeba coś z tym zrobić.” Musimy w weekend popracować w ogrodzie.” „Kiedyś trzeba będzie to zrobić.” „Kiedy wreszcie będziesz grzeczny?” „ Nie odzywaj się tak do mnie!” „Znowu się spóźniłeś.”
Znowu, trzeba, musimy, coś, wreszcie, kiedyś, tak itd. – czyli tak naprawdę nie wiadomo dokładnie o czym mówimy… Istnieje możliwość wielu interpretacji, domyślania się tego, co autor mógł mieć na myśli lub zupełne zignorowanie tak przekazanego komunikatu. Brak informacji: Kto? Kiedy? Co dokładnie? Jak?
W dobrej komunikacji potrzebne są nam konkrety!
1. Co trzeba zrobić?
2. Kto ma to zrobić?
3. W jakim czasie? (kiedy, data, godzina, ew. do kiedy itd.)
Nie zapomnij również zadbać o przestrzeń i czas na tę rozmowę. Skup swoją uwagę tylko na niej (nie zmywaj naczyń, nie odpisuj na smsa, nie prowadź samochodu, nie zajmuj się w tym czasie dzieckiem, nie stój tyłem/bokiem do swojego rozmówcy itd.), poproś by Twój rozmówca również zajmował się tylko waszą konwersacją, bądźcie w kontakcie wzrokowym.
Jeśli mimo zadbania o konkrety i atmosferę rozmowy zadanie nie jest wykonane i masz wrażenie , że sprawy nie posuwają się do przodu, zachowaj spokój, nie krzycz, nie złość się i zastosuj FUO/FUKO.
Komunikacja według zasady FUO lub FUKO
Co to jest FUO/FUKO?
F – fakty (opisz dokładnie co zrobiła lub nie zrobiła dana osoba, jednak nie oceniaj i nie bądź złośliwy, mów spokojnie)
U – uczucia (opisz swoje uczucia i reakcje na ww. fakty)
K – konsekwencja (możesz o niej mówić gdy wybierzesz wersję FUKO - jest to rozbudowana wersja FUO; mówiąc o konsekwencji określasz jakie konsekwencje ma ww. fakt, to ważne, ponieważ czasami Twój rozmówca może nie zdawać sobie z tego sprawy)
Przykłady:
Fakt – pracownik źle obsłużył klienta, konsekwencja – klient nie skorzysta więcej z naszych usług;
Fakt – dziecko nie sprzątnęło w pokoju, konsekwencja – nie może znaleźć ulubionej zabawki, ulubionej sukienki, w jego pokoju śmierdzi itd.
O – oczekiwanie (sformułuj prośbę, polecenie, oczekiwanie związane z faktem, pkt.1, w celu zawarcia porozumienia z Twoim rozmówcą; bądź precyzyjny, Twój rozmówca nie może mieć wątpliwości na co się umawiacie, kiedy lub do kiedy ma czas itd.)
Ważne abyś był spokojny, stanowczy. Im mniej słów tym lepiej, zadbaj o to, aby komunikat był zwięzły, czytelny i zrozumiały zwłaszcza kiedy jest kierowany do dziecka. Upewnij się, że Twój rozmówca zgodził się na to, na co się umówiliście.
Śmiało! Nie zniechęcaj się, po prostu praktykuj! Wyciągaj wnioski, obserwuj własne reakcje! Zauważaj efekty! Doceń siebie! POWODZENIA!